Дар шабакаи интернет навори видеоии суханронии яке аз фаъолони фирории ТТЭ ҲНИ Муҳаммадиқболи Садриддин дар мавзӯи “сатр”-и занҳо пахш гардидааст, ки бори дигар мутаасиб, ифротӣ, террорист ва аз ҷиҳати рӯҳӣ носолим будани ӯро исбот мекунад.Вай дар оғози суханрониаш туҳмат мекунад, ки гӯё дар Тоҷикистон озодиҳои динии мардум зери фишор қарор доранду ин ҷо мисли ҷангал бошад. Аммо баръакси ин гуфтаҳои ҷинояткори наҳзатӣ имрӯз дар Тоҷикистон  тамоми озодиҳои динӣ ва дигар ҳуқуқи мардум таъмин буда, қонуну тартиботи комил ҷорӣ аст. Дар кишварамон баъди дур шудани ТТЭ ҲНИ як фазои амну осудае ҳукмфармо гардидааст, ки барои тараққии минбаъда ва ҳаёти осоиштаи мардум бисёр мувофиқ аст.

       Сомонаи Паём, ки муддатҳост дар сафаҳоташ хурофоту ҷаҳолат, риёву ғараз ва кинаву адоватро ҷо медиҳад, ба ҷуз таассубу беҳувиятӣ чизи дигаре дар қолаби «Паём» ба хонандагон ба армуғон намеоварад. Ин дафъа пойгоҳи наҳзатии «Паём.нет» ба масъалаи барои наҳзат ва армияи бузурги хурофотиёни динӣ – «ҳиҷоб» таваҷҷуҳ намуда, назари ба истилоҳ, коршиносонашро дар робита бо баррасии дастури манъи ҳиҷобдорон ба муассисаҳои давлатӣ пурсидааст. Яке аз коршиносони наҳзатӣ Абдуманон Шералиев бо шунидани суол яку якбора шӯрида, гӯиё аз эҳсосоти динӣ-мазҳабии мардум дифоъ мекарда бошад, ба зиддимардумӣ будани чунин навъи тасмимоти мақомоти давлатӣ ишора намудааст.

Сайидюнус ахиран ба мавзӯи oассоси сатр ва тасмими ахири мақомоти марбутаи давлатии Тоҷикистон дар заминаи мамнуъулвуруд будани занону бонувони сатрпӯш ба вазоратхонаю идораoои давлатӣ иртибот гирифта(матлабашро бо номи «Ваҷҳи муштараки  Отатурк, Ризошоҳ ва Эмомалӣ Раҳмон» дар пойгоoи иттилоотии «Кимиёи саодат» ба нашр расондааст), аз тариқи сангандозӣ сӯйи раoбарони давлатoои дунявӣ бартарии биниши маoдуди мазoабиро бар ҷаoонбинии дунявӣ арз медорад ва дар симои се шахсияти матраoи сиёсӣ – Мустафо Камол Отатурк, Ризошоoи Паoлавӣ ва Эмомалӣ Раoмон дунявипарастиро дар қолаби зоoирпарастӣ ғунҷоиш дода, фаъолияти дунявии ин се лидери сиёсиро мавриди интиқод қарор медиoад. Бо чанд ҷумла ба баррасии матлаби ин динмадор мепардозем:

Қатлу куштори равшанфикрону зиёиёни кишвар дар солҳои ҷанги шаҳрвандӣ ва баъди ба имзо расидани Созишномаи истиқрори сулҳ ва ризояти миллӣ низ барои Ҳизби мамнӯи наҳзати исломӣ ба як амри маъмулӣ табдил ёфта буд. Бо супориши кишварҳои маълум дар ин муддат шахсиятҳои бузурге ба монанди Муҳиддин Олимпур ва даҳҳо тани дигар, ки ҳамчун зиёиёни воқеӣ дар ҷомеа шинохта мешуданду монеи низоъҳои дохилӣ буданд, нобуд карда шуданд.

Кулли мардуми шарифи кишварамон ва тамоми афроди аз воқеаҳои Тоҷикистони пасазистиқлолӣ огоҳ аз бедодгарию ваҳшигариҳо ва ҷинояткорию хунхориҳои душманони миллат - наҳзатиҳо, ки дар зери либоси дину мазҳаб ба тамоми амалҳои пасту зишт даст зада, ин кирдорҳои заҳҳоконаю аҳриманонаи хешро хостори Худованд меномиданд, ба пуррагӣ хабардоранд. Қатлу ғорати одамон барои ин афроди кӯрдилу тангназар солҳои ҷанги шаҳрвандӣ як амали маъмулӣ шуда буд ва инсон барои ин разилону бешарафшон аслан ҳеҷ арзише надошт. Он замон террористону экстремистони наҳзатӣ шумораи зиёди  оламону донишмандон ва равшанфикрону зиёиёнро ба қатл расонда буданд.