Дар муқобилат бо терроризм муттаҳид бояд буд
Масъалаҳои экстремизм ва терроризм имрӯз тамоми ҷомеаи ҷаҳониро ба таҳлука андохта, боиси ба харобазор табдил ёфтани бисёр давлатҳои дунё гардидааст. Террористҳо мехоҳанд мақсаду мароми худро бо роҳи зӯроварӣ, куштор, тарсу ваҳм амалӣ намоянд. Хусусиятҳои экстремизм ва терроризму шомил шудани одамон ба ин гуруҳҳои номатлуб бо роҳи тағйир додани тафаккуру эътиқоди баъзе аз одамон зери ниқоби афзалиятҳои динӣ зоҳир мегардад. Намояндагони ин гурӯҳҳо бо табақаи аҳолие кор мебаранд, (хусусан ҷавонон), ки таҷрибаи кофии рӯзгор надоранд, донишҳои дунявӣ ва диниашон суст буда, дар зиндагӣ ба мушкилоте дучор гардидаанд. Имрӯз камбудии асосии ҷавонони мо, дар набудани ҷойи кор мебошад. Барои дарёфт кардани ҷойи кор ва пайдо кардани маблағ онҳо рӯ ба муҳоҷирати мехнатӣ меоранд, ки намояндагони гуруҳҳои даҳшатафкан (террористону экстремистон) аз ин ба хубӣ истифода мебаранд. Аммо, албатта ин ҷо боз нақши асосиро дониш, муҳаббат ба Ватан – модар ва тарбияи дуруст мебозад.
Дар зарфи 28 – соли соҳибистиқлоли Ҷумҳурии Тоҷикистон бо роҳбарии хирадмандонаи Пешвои муаззами миллат халқи тоҷик ба дастовардҳои беназире соҳиб гардид, ки инро на танҳо мардуми ватандӯсти Тоҷикистон дарк кардаанд, балки ҷаҳониён низ эътироф намудаанду таҷрибаи давлатдории тоҷиконро мактаби таҷрибавӣ донистаанд. Ҳадафҳое, ки дар назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон ва мардуми шарифи он гузошта шуда буд, ин аз бунбаси комуникатсионӣ баромадан, истиқлолияти энергетиро ноил гаштан, амнияти озуқавориро таъмин намудан аст, ки давра ба давра ҳалли пурраи худро ёфтаанд. Инак ҳадафи дигаре, ки баҳри бартараф кардани мушкилии аҳолӣ (ба ҷойи кор таъмин намудан) ба роҳ монда шуда, аллакай шурӯъ гардидаасту натиҷаҳои хуб дода истодааст, саноаткунонии босуръати кишвар мебошад.
Имрӯзҳо терроризм ва экстремизм дар фаъолияти худ шаклҳои гуногуни муборизаро интихоб карда, барои ба мақсади нопокашон расидан аз ҳама имкониятҳо истифода мебаранд, ки хатари асосӣ ба ҷомеа мебошад.
Ҳамаи мо солҳои охир шоҳиди он гардидаем, ки террористону экстремистон барои ҷалби аҳолӣ ба гуруҳҳои худ бо истифодаи моҳиронаи интернет ба гуруҳҳои бехабару бемаърифати баъзе аз ҷавонон таъсири худро гузошта, онҳоро ба гуруҳҳои худ шомил мегардонанд, ҳарчанд баҳри пешгирии ин ҳодисаҳои номатлуб Ҷумҳурии Тоҷикистон соли 1999 Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон «Дар бораи мубориза бар зидди терроризм» - ро қабул карда бошад ҳам, ёфт мешаванд нафароне, ки ба ин ташкилоту гуруҳҳо бовар карда, аз баҳри муқаддасоти худ – Ватан, модар мебароянд ва як умра бадномиро ба худ раво мебинанд.
Бо ҳалномаи Суди Олии Ҷумхурии Тоҷикистон аз 15 августи соли 2019 ташкилоти «Паймони миллии Тоҷикистон» ҳамчун ташкилоти террористӣ – экстремистӣ эътироф шуда, фаъолияташ дар қаламравии Ҷумҳурии Тоҷикистон манъ шудааст, аксар мардуми шарифи Тоҷикистон медонанд, ки ин ташкилот ҳамон ТТЭҲНИ бо номи дигар аст, ки соли 2015 фаъолияти ҳизби назҳати Ислом бо қарори Суди Олии Тоҷикистон мамнуъ ва онро ташкилоти террористӣ – экстремистӣ (ТТЭ) эълон намуда буд.
Умуман қобили қабул аст, ки экстремизм, терроризм ягон дину мазҳаб, миллат ва ҷойгиршавии доимии ҷуғрофӣ надорад. Надоштани донишҳои дунявию динии ҷавонони мо ба манфиати кори террористону экстремистон мебошад, ки ҳамаи моро зарур аст сари ин масъала, баланд бардоштани сатҳи дониши дунявию динии ҷавонон ҷиддӣ муносибат намоем.
Аз суханрониҳои Пешвои муаззами миллат нисбати ин равияи тундрав хулосаи зарурӣ бароварда, насли наврасро тарзе таълиму тарбия бояд намоем, ки сазовори давру замон бошанд:
«Ҳодисаҳои солҳои охир бори дигар исбот намудаанд, ки терроризм ва экстремизм аз як ҷониб чун вабои аср хатари глобалии ҷиддӣ буда, аз ҷониби дигар аъмоли он гувоҳ аст, ки террорист ватан, миллат ва дину мазҳаб надорад, балки як таҳдиде ба ҷомеаи ҷаҳонӣ ва ҷони ҳар як сокини сайёра аст. Ин зуҳуроти фалокатбор ҳеҷ умумияте бо дин, аз ҷумла, бо дини мубини ислом надорад ва бо истифода аз номи ислом ба хотири ҳадафҳои сиёҳу ғаразноки сиёсӣ содир карда мешавад, ки номи поки исломро бо зуҳуроти даҳшатноку нафратовари терроризм олуда кардан иштибоҳи маҳз аст».
Дар муқобилат бо терроризм танҳо муттаҳид будан моро ба мақсадҳои нек мерасонад.
М. Назриева, сокини шаҳри Левакант