Сарлавҳаи навбатиро барои инъикоси муфтхӯрӣ ва таассубзадагии наҳзатиён аз асари Устоди зиндаёд Садриддин Айнӣ гирифтем. Устод бо ин ислоҳи ҳадафманд муфтхӯр ва табақаи муфтхӯронро тасвир кардааст.

Баъд аз фош гардидани ҷинояткорию терроризми ТТЭ ҲНИ якчанд нафар роҳбарону масъулони он аз ҷавобгарӣ дар назди қонун фирор карда, дар Аврупо панаҳ бурдаанд. Аммо бо вуҷуди ошкор гардидани мақсаду мароми бадхоҳонаашон, аз самти фаъолияти тахрибкорона ва душманӣ варзидан бо ватану миллати худ даст накашидаанд. Аз ҳар фурсату имконияте истифода бурда, Ҳукумат ва давлати Тоҷикистонро бадном карданӣ мешаванд.

            Рафиқам, ки дар риштаи мардумшиносӣ мутахассис аст, тадқиқоти аҷибе гузаронидааст, ки ҳамовозии зарбулмасалҳои мардумиро ба хислатҳои имрӯзаи роҳбарияти ҳизби террористии ҲНИ нишон медиҳад. Худ қазоват кунед:

       Роҳбарону фаъолони ташкилоти террористӣ – экстремистии  Ҳизби наҳзати исломӣ боз гирдиҳамоӣ кардани ҳастанд. Гарчанде ки амалҳои худро зери пушиши созмони ба

          Чанд рӯз аст, ки дар расонаҳои иғвоангезу дурӯғпарокану мубаллиғи Ташкилоти террористию экстремистии ҲНИ хабари баргузор намудани гирдиҳамоӣ, ки гӯё барои озод намудани зиндониёни сиёсӣ баргузор карда мешавад, ба таври густарда таблиғ мешавад. Агар жарфтар ба номи созмондиҳандагони ин гирдиҳамоӣ назар намоем, маълум мегардад, ки аслан инҳо нафаронеанд, ки барои гирифтани паноҳгоҳи сиёсӣ гоҳу ногоҳ чунин намоишҳои ба қавли худашон, «эътирозӣ»-ро баргузор мекунанд.