15-уми октбяр дар Донишгоҳи Истанбули Туркия Конфронси байналмилалӣ дар мавзӯи «Зарурати муборизаи муштарак бар зидди ташкилотҳои террористӣ» баргузор гардид. Дар Конфронси мазкур раиси Шӯрои уламои Маркази исломии Тоҷикистон Саидмукаррам Абдуқодирзода, муовини аввали муфтии шаҳри Истанбул Вейсел Ишилдар, муфтии ноҳияи Фатиҳи шаҳри Истанбул Веҳап Капиҷиоғлу, ректори Донишгоҳи Истанбул профессор Маҳмут Ак ва раиси Анҷумани тоҷикон дар Туркия Зафар Мақсудов иштирок ва суханронӣ намуданд.

В последний период обстановка в северных приграничных провинциях Афганистана имеет устойчивую тенденцию к осложнению. Наблюдается передислокация в эти районы вооруженных формирований международных террористических организаций, причем значительную их часть составляют граждане центральноазиатских стран. По оценкам экспертов, афганские «горные ворота» рассматриваются в качестве приоритетного направления возможной масштабной экспансии терроризма и наркотиков из Афганистана в государства Центральной Азии и другие республики постсоветского пространства.

Замоне кӯҳистони Бадахшон ҷои мардони мард буд. Беҳтарин донишмандон, шоирон, адибон, рӯзноманигорон онҷо таваллуд шудаву ба воя расидаанд. Носири Хусрави Қубодиёнӣ рафту онҷоро макони худ қарор дошт. Аммо имрӯз ба онҳо чӣ шуд? Куҷост он мардони донишманд, он ҷасурони хунсард, он паҳлавоне, ки ғурури кӯҳистонӣ доранд?  (албата ҳанӯз ҳам ҳастанд, аммо ангуштшумор)?

Истиқлолият ва озодӣ бузургтарин сарват ва бебаҳотарин неъмати худододист, ки барои ҳар як миллат ва шаҳрванди ватандўсту ватанпарвар азизу муқаддас аст. Мардуми тоҷик аз дер боз орзуи ба истиқлол расиданро мекард. Ба хотири соҳибватану мустақил шудан ва расидан ба истиқлол фарзандони фарзонаи миллат саҳми шоиста гузоштаанд, ки таърих ҳаргиз номи неки онҳоро фаромўш нахоҳад кард.

Имрўз душманону хоинони миллат аз хориҷи кишвар истода тариқи шабакаҳои иҷтимоӣ ҳар гуна андешаҳоро паҳн намуда, тадбирҳои созандаи Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон дар мавриди ҷамъоварии силоҳ, пешгирӣ аз гардиши мошинҳои берақам, интиқоли маводи мухаддир ва дигар иқдомотро як навъ амалиёти давлат нисбати мардуми Бадахшон маънидод мекунанд. Тамоми мардуми соҳибхиради Тоҷикистони азиз, пеш аз ҳама сокинони бонангу номуси Бадахшон худ ба хубӣ дарк мекунанд, ки ҳаргиз чунин набудаву нахоҳад буд, зеро таҳлилҳои анҷомёфта нишон медиҳанд, ки давоми чанд соли охир чанд гурўҳҳои ҷиноятпеша, на танҳо хилофи қонунҳои амалкунанда рафтор намуда истодааст, балки онҳо дар баробари бадном намудани мардум, боиси ранҷу озори халқи шарифи Бадахшон гардида истодаанд.